Κυριακή 13 Μαΐου 2007

Η EurovisiOFF 2007 δείχνει τον δρόμο


Το πανηγυράκι της Eurovision έλαβε τέλος και για το 2007, χωρίς εθνικούς θριάμβους αλλά με τη συνήθη – κρατικοδίαιτη – κακογουστιά. Το παράδοξο της ύπαρξης ‘εθνικής έξαρσης’ για μία εκδήλωση που συνιστά την απόλυτη άρνηση της εθνικής μουσικής κληρονομιάς δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα τους διαχειριστές των πολιτιστικών πραγμάτων σε Ελλάδα και Ευρώπη. Και γιατί άλλωστε; Στις κοινωνίες μας, το προιόν, όποιο και να είναι αυτό, πρέπει να παράγεται και να καταναλώνεται όσο το δυνατόν ταχύτερα, χωρίς τη διαμεσολάβηση γλωσσικών, μουσικών ή άλλων διαχωρισμών. Η διαφορά μεταξύ του Mack (στιχουργός του Yassou Maria) και του Big Mac (επιτομή της διατροφικής παγκοσμιοποίησης) είναι πολύ μικρή. Το πρόβλημα δεν είναι εθνικό, είναι κοινωνικό, ριζωμένο σε ένα σύστημα που χρησιμοποιεί τη μουσική ως μέσο πλουτισμού πολυεθνικών εταιρειών και αισθητικής χειραγώγησης της συλλογικής συνείδησης. H Eurovision είναι φυσική συνέπεια αυτής της πραγματικότητας.

Το ζήτημα της αντίστασης σε αυτήν την πραγματικότητα δεν είναι φιλολογικό αλλά πρακτικό. Τι να κάνουμε; Η EurovisiOFF, μία μουσική εκδήλωση που πέρασε στα ψιλά των ΜΜΕ, δείχνει το δρόμο: την αμφισβήτηση της κυρίαρχης κουλτούρας στην πράξη. Την ανοιχτή συναυλία στο σταθμό του Θησείου διοργάνωσε την Παρασκευή 11 Μαΐου, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, η δημοτική κίνηση ‘Ανοιχτή Πόλη’. Στόχος της ήταν η προβολή μιας διαφορετικής, πολυ-πολιτισμικής μουσικής πρότασης μακριά από πλαστικές σημαιούλες και εθνικούς σταρ του play back. Στην EurovisiOFF πήραν μέρος οι: Dirty and Down (Νιγηρία και Φιλιππίνες), Μέντα, Κάρμα, Μπενιάτ Αιάρτζα (Χώρα των Βάσκων), Φορματσία Ροντίνα (Βουλγαρία), Γιώργης Χριστοδούλου, Ελελεύ, Στέλιος Μποτονάκης, Χρήστος Θηβαίος και Jumbo Kenya. Ο Χρήστος Θηβαίος (φωτογραφία από
www.indy.gr) δήλωσε πριν τη συναυλία (αντιγράφουμε από την εφημερίδα Αυγή, 11/05/2007):

Ο θεσμός της Eurovision είναι μια αδιάφορη διοργάνωση, η οποία όμως στην Ελλάδα έχει πάρει διαστάσεις εθνικής υπόθεσης. Η περσινή διοργάνωση κόστισε στη χώρα μας υπέρογκα κονδύλια για ένα αμφιβόλου ποιότητας 'πολιτιστικό' γεγονός. Θεωρώ αδιανόητο να ξοδεύεται δημόσιο χρήμα για τέτοιου είδους διοργανώσεις, οι οποίες ευτελίζουν και εξαφανίζουν τις πολιτιστικές ιδιαιτερότητες και διαφορές των χωρών, δημιουργούν ένα ομοιόμορφο καλλιτεχνικό πρότυπο περιορίζοντας κατά πολύ τη δυνατότητα έκφρασης διαφορετικών μουσικών ειδών, αλλά και των διαφορετικών γλωσσών και γλωσσικών ιδιωμάτων επιβάλλοντας τον αγγλικό στίχο.


Τα "Προάστια" προσυπογράφουν τη δήλωση του Χρήστου Θηβαίου, χειροκροτούν την παρουσία του σε αυτή την εκδήλωση και εύχονται στην 'Ανοιχτή Πόλη' – τι άλλο; - και του χρόνου.
ηρ.οικ.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο πρωτος μου χαιρετισμός προς το blog. Να είναι καλοτάξιδο νησάκι και χώρος να ανταμώνουμε.
Εχασα την EurovisionOFF και από όσους πήγαν άκουσα τα καλύτερα. Δεν είδα εννοείται ούτε την κανονικη Eurovision, όπου από όσους την είδαν άκουσα τα χειρότερα, ακόμα και από ανθρώπους που υποτίθεται τους αρέσει.
Νομίζω τελικά ότι η Eurovision είναι μεγάλης αξίας θεσμός, μαζευόμαστε όλοι μαζί για να επιβεβαιώσουμε ότι δεν μας αρέσει αυτό το χάλι αλλά η μάζωξη καλά κρατεί αναπαυόμενη στο άφθονο και φθηνό υλικό προς σχολιασμό. Αυτό καταλαβαίνω όταν ακούω μια παρέα να λέει ότι θα μαζευτούν σε ένα σπίτι να δουν Eurovision. Περνάνε καλά, κοροιδεύουν και γελάνε.
Δηλαδή όχι ότι έχουν σε εκτίμηση το θεσμό του τραγουδιστικού διαγωνισμού αλλά το θεσμο του ελευθερου σχολιασμού πάνω σε αυτόν.


Ίσως θα πρέπει να εξετάσουμε το ζήτημα της χρησιμότητας των τηλεοππτικών και μουσικών σκουπιδιών. όπως μας έχει αποδείξει η οικολογία... τιποτα δεν πάει χαμένο (στην χαμένη μας ζωή)

Σας καλημερίζω και θα επιστρέψω δριμύτερη!

Melia

Μουσικά Προάστια είπε...

Γεια σου Μέλια! Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάλυσή σου, ίσως τελικά και να έχει μια χρησιμότητα το σκουπιδαριό όπως λες, αρκεί να έχουμε όλοι συναίσθηση ότι αυτό είναι τέτοιο. Και δυστυχώς, αυτή την συναίσθηση ως κοινωνία απέχουμε πολύ από το να την έχουμε.
Φιλιά.