Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009

Για τις "Σκηνές από βουβή ταινία" του Δημήτρη Μαραμή






ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΑΜΗΣ
ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΒΟΥΒΗ ΤΑΙΝΙΑ

ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ

Οι Σκηνές από βουβή ταινία είναι ο τέταρτος προσωπικός δίσκος του συνθέτη Δημήτρη Μαραμή, σε στίχους Σωτήρη Τριβιζά και ερμηνεία Κωνσταντίνου Κληρονόμου. Ο δίσκος περιλαμβάνει 11 τραγούδια (η Πόλη σε δύο εκδοχές) και ένα ορχηστρικό. Στους μουσικούς συναντάμε τους Ηρακλή Βαβάτσικα (ακορντεόν), Γιάννη Γρηγορίου (μπάσο), Στέλιο Γκόλγκαρη και Βασίλη Μαστοράκη (κιθάρες), Στάθη Ιωάννου (ηλ. κιθάρες), Θύμιο Παπαδόπουλο (σαξόφωνο), Γρηγόρη Συντρίδη (ντραμς) και τον συνθέτη (πιάνο), μαζί με το Jazz Trio του Γιώργου Φακανά σε ένα τραγούδι. Σε δύο άλλα συμμετέχουν ο Μάριος Φραγκούλης -τι διαφορετικό κομίζει σε σχέση με τον Κληρονόμο;- και η Βικτωρία Ταγκούλη της ομάδας "Σπείρα-Σπείρα". Ο τενόρος Κληρονόμος δεν ξεδιπλώνει πάντα με ευχέρεια τον ερμηνευτικό μίτο στις χαμηλές στροφές του δίσκου, αλλά ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της ροκ μπαλάντας. Κάποιες φορές όμως, ο λυρισμός του Κληρονόμου συνιστά μια διπλή κατάφαση, έναν πλεονασμό, καθώς συναντά τον λυρισμό του Μαραμή. Η στιχουργία του Τριβιζά δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις ούτε ως προς την ερωτική θεματολογία της, ούτε ως προς το επαναλαμβανόμενο μοτίβο της βροχής, αλλά περιέχει μερικές φορτισμένες ποιητικά εικόνες· ξεχωρίζουν η Μπαλάντα (βρέχει εφήμερους θανάτους) και το Φθινόπωρο. Δυστυχώς, οι εμβόλιμοι αγγλικοί στίχοι στο Τελευταίο Μπλουζ του Παβέζε απονεκρώνουν την αφηγηματική ισχύ του τραγουδιού.


Πρωτίστως, ο δίσκος συνιστά απόδειξη της συνθετικής και ενορχηστρωτικής δεινότητας του Μαραμή. Αν και οι ροκ απόπειρες (Δίψα, Μια στιγμή) ακούγονται ευχάριστα, ο συνθέτης ξεδιπλώνει την πηγαία μελωδικότητά του σε από-ηλεκτρισμένα κομμάτια όπως η Πόλη, το ‘σιδηροδρομικό’ Ταξίδι και το έξοχο ορχηστρικό Τίτλοι τέλους. Η παραγωγή ευκρινών, μινιμαλιστικών μελωδιών, σε συνομιλία με δημιουργούς όπως ο Χατζιδάκις, ο Mertens και ο Aubry, είναι το ιδιαίτερο στοιχείο που κομίζει ο Μαραμής. Συνολικά, οι Σκηνές από βουβή ταινία είναι μια αξιοπρόσεκτη προσθήκη στην εργογραφία του συνθέτη, ο οποίος συνεχίζει να υδροδοτεί το αποξηραμένο μελωδικά τοπίο μας.

Ηρακλής Οικονόμου
(Εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ)

Δεν υπάρχουν σχόλια: