Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Ξενυχτώντας με τον Λόρκα




Ο Λόρκα στο τραγούδι, κείμενο για το Δίφωνο με τον Γκαρτζόπουλο, Σαββατόβραδο παρέα με τον ποιητή και τις μουσικές του, ο Μάκης στέλνει στο e-mail τις απίθανες ανακαλύψεις του, το word-count δε λέει να πέσει, φαντάζομαι πώς είναι να σ' εκτελούν οι φασίστες μες στου Βιθνάρ το ρέμα, κούνια που τους κούναγε τους φασίστες, το τραγούδι δεν σκοτώνεται, κι ο νους στριφογυρνά και επιστρέφει σε παλιές και αγαπημένες μελωδίες. Όταν θα έχουν όλα χαθεί, η μουσική θα είναι εκεί να μας θυμίζει τα παιδικά όνειρά μας.

3 σχόλια:

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

Ναι, φίλε μου.
Είναι απίθανο!!


Σου οφείλω ένα Ευχαριστώ που μου το (ξανα)θύμισες.

Rena Fan είπε...

Τον έχουμε χάσει τον Μάκη από την μπλογκόσφαιρα τελευταία, αλλά αν είναι να μας χαρίζει τέτοιες ανακαλύψεις, τι να πω, χαλάλι...

Μουσικά Προάστια είπε...

Ρένα Φαν, μοιράζομαι μαζί σου τη συγκίνηση της επιστροφής του Μάκη στο διαδίκτυο, έστω και μ' αυτό το σύντομο σχόλιο. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, δεν θα αργήσει η επανεμφάνισή του στους αγωνιστικούς χώρους του "Αρώματος"!