Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Απεργία



Όλοι στην Γενική Απεργία, Τετάρτη 15 Δεκέμβρη. Συγκέντρωση Μουσείο, 10.30 π.μ.

Στην προσπάθειά της να εξυπηρετήσει τον ΣΕΒ, την Τρόικα και τους Τραπεζίτες, η κυβέρνηση ξεπέρασε κάθε όριο! Ποτέ άλλοτε τόσοι λίγοι άνθρωποι, μέσα σε τόσο λίγο χρόνο, δεν κατέστρεψαν τη ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων, όπως συνέβη στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο. Πρόκειται πραγματικά για κυβέρνηση fast-crack της κοινωνίας και των εργαζομένων! 


Όλες οι δήθεν «αντιστάσεις» και «διαπραγματεύσεις» της Υπουργού Εργασίας και του ίδιου του Πρωθυπουργού κατέληξαν σε ένα νομοσχέδιο που οδηγεί εκατομμύρια εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα στη φτώχεια, στην άγρια εκμετάλλευση, στην ελαστική εργασία, στην ανεργία. Οι απολύσεις γίνονται ακόμη πιο φθηνές, με την κατάργηση της αποζημίωσης για την απόλυση όσων εργάζονται μέχρι ένα έτος! Μισθοί πείνας, ελαστική εργασία, ουσιαστικά κατάργηση του 8ωρου, επέκταση του δουλεμπορίου της ενοικίασης εργαζομένων, εύκολες και φτηνές απολύσεις.

Και όλα αυτά ξεδιάντροπα, για να ενισχυθεί η κερδοφορία των επιχειρήσεων, να βγει περισσότερη υπεραξία από τους εργαζόμενους. Ταυτόχρονα, ιδιωτικοποιούνται δημόσια αγαθά που είναι ζωτικής σημασίας για τον λαό, πέφτει άγριο τσεκούρι στις ΔΕΚΟ, αυξάνεται ο ΦΠΑ σε είδη επιβίωσης. Μόνο ωφελημένο το κεφάλαιο, το οποίο βγαίνει επιπλέον κερδισμένο και από το «αναπτυξιακό νομοσχέδιο» με νέες φοροελαφρύνσεις.
Εργασιακή και κοινωνική κόλαση για τους εργαζόμενους, νέα πεδία κερδοφορίας για τις μεγάλες εταιρείες. Να πού οδηγεί το σφαγείο κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.

Μέχρι τώρα αποκοίμιζαν τους εργαζόμενους με τα «προνόμια του δημοσίου», τα «ρετιρέ των ΔΕΚΟ» κλπ. Τώρα καταλαβαίνουμε ότι είμαστε όλοι στον «πάγκο του χασάπη». Ή θα εξεγερθούμε ενάντια σε αυτή την πολιτική που σαρώνει τα πάντα ή θα μας συνθλίψουν! Ή θα τους ανατρέψουμε, ρίχνοντας την άθλια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και κάθε επίδοξο διαχειριστή της ίδιας πολιτικής, πετώντας έξω την τρόικα, την ΕΕ και το ΔΝΤ, επιβάλλοντας παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση των τραπεζών κάτω από εργατικό έλεγχο και αντικαπιταλιστική ρήξη με την ΕΕ, δραστική φορολογία του κεφαλαίου, για να αυξηθούν οι μισθοί, να σταματήσουν οι απολύσεις, να υπογραφούν συλλογικές συμβάσεις ή θα μας γυρίσουν έναν αιώνα πίσω.

Απαιτείται σήμερα ένας πανεργατικός ξεσηκωμός, ένα παλλαϊκό μαζικό κίνημα νίκης και ανατροπής, πολιτικά επικίνδυνο και μαχητικό, που θα μετατρέψει την πορεία προς την πανελλαδική απεργία της 15ης Δεκέμβρη, την ίδια την απεργία και τη συνέχειά της, σε κοινωνικό σεισμό που θα γκρεμίσει την επιδρομή κυβέρνησης – εργοδοτών – τρόικας. Η επιλογή μαχητικών απεργιών και αγώνων διαρκείας, όπως στις συγκοινωνίες της Αθήνας, η κλιμάκωση του αγώνα σε όλα τα επίπεδα (τόσο σε πολιτικό περιεχόμενο, όσο και σε μορφές πάλης), η κήρυξη απεργίας στις 14 Δεκέμβρη (μέρα που ψηφίζεται το επαίσχυντο νομοσχέδιο) είναι επιτακτικά αναγκαία σήμερα.

Όπως εξαιρετικά κρίσιμο και αναγκαίο είναι να περάσει ο αγώνας στα χέρια της βάσης των εργαζομένων, στα πρωτοβάθμια σωματεία και στις επιτροπές αγώνα, καθώς είναι δεδομένο πως η υποταγμένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ συναινεί και ανοίγει το δρόμο για την επίθεση της κυβέρνησης.
(...)
ΑΝΤΑΡΣΥΑ

1 σχόλιο:

κ μαργιόλης είπε...

Η βαρβαρότητα των μεταρρυθμίσεων στις εργασιακές σχέσεις, το συνταξιοδοτικό σύστημα και οι βίαιες παρεμβάσεις στην οικονομία βαφτίζονται «υπερταχεία προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας σε ένα πιο λιτό και πιο πειθαρχημένο μοντέλο» σε σημερινό άρθρο του Βήματος. Ετσι λοιπόν, το «λιτότητα και πειθαρχία» φαίνεται πως αντικαθιστά το κάπως παλιομοδίτικο «ησυχία, τάξη και ασφάλεια». Ας τους χαλάσουμε τη συνταγή ξεκινώντας με την απειθαρχία. Όσο για τη λιτότητα ας τη δοκιμάσουν πρώτα «εκείνοι» και αν αντέξουν βλέπουμε...