Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Ανοιχτή επιστολή της Δανάης Παναγιωτοπούλου προς τον Διονύση Σαββόπουλο






Ανοιχτή επιστολή στο Διονύση Σαββόπουλο – ή μάλλον σε αυτούς που κατά δήλωσή του τον έχουν δωροδοκήσει, και εξακολουθούν (υποθέτω εγώ) να τον δωροδοκούν.


Είναι αλήθεια ότι ο Διονύσης Σαββόπουλους βρήκε την ταυτότητά του στο ρόλο του παραμυθά. Παλιότερα κρατούσε για τον εαυτό του το ρόλο του κεντρικού ήρωα, τώρα όμως κύλησε ο τέντζερης και βρήκε αυτόν για καπάκι στο ρόλο του αφηγητή. Για να γίνει ο χρόνος καινούριος, για να γίνουμε, δηλαδή, εργατικά χρυσόψαρα. Στο πλαίσιο προώθησης των παραστάσεών που θα κάνει στο Ακροπόλ, μετά τη μεγάλη επιτυχία στο Μέγαρο Μουσικής, εμφανίστηκε ως άλλος Πάγκαλος σε πιο φιλική για το χρήστη συσκευασία για να μας πει ότι δωροδοκηθήκαμε από του πολιτικούς, και το πρόβλημα είναι ότι τα χρήματα με τα οποία όλοι δωροδοκηθήκαμε ήταν δυστυχώς δανεικά και τώρα πρέπει να τα βρούμε και να τα δώσουμε πίσω. Ωραία. Επειδή, λοιπόν, ο κύριος Σαββόπουλος γνωρίζει ότι η έννοια της συλλογικής ευθύνης ήταν ένα από τα καλύτερα εργαλεία των ναζί και δεν μπορεί να μπαίνει στο στόμα ενός καλλιτέχνη, ας ξεκινήσει το θεάρεστο και πατριωτικό του έργο βρίσκοντας και επιστρέφοντας όσα χρήματα πήρε από το Υπουργείο Αμύνης για να κάνει περιοδεία  στα στρατόπεδα και γενικά όσα χρήματα χρειάστηκε η καθεστηκυία τάξη για να τον εξαγοράσει (για να πάψει, δηλαδή, να κάνει αυτό για το οποίο ο κόσμος τον έβαλε στα σπίτια του και στην καρδιά του) και ας τα επιστρέψει στο κράτος. Επίσης, αν γνωρίζει συναδέλφους του ή άλλους που έλαβαν τέτοιου είδους πεσκέσια να τους καταγγείλει δημόσια και να τους παροτρύνει να κάνουν το ίδιο. Γιατί ως γνήσιοι Έλληνες, οι πέντε νταβατζήδες που – κατά δήλωση του Κ. Καραμανλή junior – κυβερνάνε την Ελλάδα, συνηθίζουν να χορηγούν καλλιτεχνικά δρώμενα, είναι κάτι που ενδείκνυται ως μέθοδος ξεπλύματος χρημάτων και συνειδήσεων.

Κατά τα άλλα, όταν μιλάμε για τον ανώνυμο κόσμο, η λέξη δωροδοκία είναι ευφημισμός και εν τέλει ανακριβής για να περιγράψει τον τρόπο που διοίκησε το σύστημα του ΠαΣοΚ. Η λέξη εκβιασμός ταιριάζει καλύτερα. Κοιτάζοντας τα πράγματα από την απόσταση της επόμενης μέρας που πρέπει να παραδεχτούμε ότι ξημέρωσε, η πράσινη κάρτα του κόμματος από πολύ νωρίς κατέληξε να αποτελεί δήλωση πίστης ότι ο βασιλιάς δεν είναι γυμνός – στα καθ’ ημάς ότι ο βασιλιάς εξακολουθεί να σοσιαλίζεται – υπό την απειλή μιας πανταχού παρούσας λερναίας γραφειοκρατίας ικανής και πρόθυμης να σου κόψει τα πόδια και να σε κρατήσει για κατοικίδιο.

Η ιστορία αυτού του τόπου είναι ακόμα νωπή και δεν υπάρχει εμπεριστατωμένη καταγραφή. Ερίζουμε ακόμα για το 1821, τι να πούμε για τα πιο πρόσφατα. Κυκλοφορεί, όμως, προφορικά, και στην Ελλάδα, ευτυχώς, όλοι μιλάνε.

Έχω συγκινηθεί και έχω διδαχτεί από τα τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου. Την επιστολή αυτή όμως, θα την κλείσω με έναν στίχο του Γιάννη Νεγρεπόντη. Δε θα περάσει ο φασισμός.

20 Φεβρουαρίου 2011
Δανάη Παναγιωτοπούλου

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
despinach. είπε...

Εχμ! Δεν έχω καταλάβει...τελικά τι έχει πει ο Σαββόπουλος που ενόχλησε τόσο τη Δανάη Π.? είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε...αν και νιώθω ότι δεν την τιμάει αυτό που κάνει, από ένστικτο!

Κλυτία είπε...

http://webtv.antenna.gr/webtv/watch?cid=njynh_ql_e%2F_z_q%3D

Από το 2.30 κι έπειτα είναι οι "αφορμές" της επιστολής. Αν υπάρχουν κι άλλα πιο εκτεταμμένα αλλού, δε το γνωρίζω. (Δε μου άρεσε καθόλου ότι εδώ παρουσιάστηκε έτσι τελείως αυτόνομα η επιστολή.)

Τώρα επί του θέματος, ναι, φαίνεται "δυσανάλογη" η αντίδραση της Δ.Π. Απέναντι στον κομψευόμενο λόγο του παραμυθά Νιόνιου, έρχεται τώρα η Δανάη να τα πει χύμα και τσουβαλάτα... Φάουλ;

Λοιπόν, επειδή εγώ το συμπαθώ το χύμα, είμαι μαζί της στην πιο απλή βάση: όποτε ακούω από "σημαντικά πρόσωπα" μαζί τα φάγαμε, μαζί τα ήπιαμε, δωροδοκηθήκαμε και τέτοια, φτιάχνω τις λίστες μου με αυτούς που κάνουν τις δηλώσεις. Για αρχή έχω τα ονόματά τους ως σίγουρους συμμετέχοντες στα τσιμπούσια (αν και λαίμαργοι στο παρελθόν, τώρα γίνονται ξαφνικά ανορεκτικοί;). Μετά θα βρούμε και τους υπολοίπους...

Κι έχει απόλυτο δίκιο για το ναζισμό και τη συλλογική ευθύνη. (Έχω πάντα την υποψία ότι η Δανάη δεν αντιδρά "υγιώς και συγκινητικώς", παρά ενοχλητικά.)

Μουσικά Προάστια είπε...

Ανώνυμος:
Και ανώνυμο, και υβρεολόγιο; Λυπάμαι για την αναγκαστική λογοκρισία. Ξαναπροσπαθήστε.

Δεσποινίς Ουτοπία:
Παρατίθεται ο σύνδεσμος με τις δηλώσεις του Δ. Σ. που από αβλεψία μου δεν είχαν συμπεριληφθεί στην αρχική ανάρτηση.

Κλυτία:
Ισχύει το ίδιο, υπήρχε αρχικά ο σύνδεσμος και σβήστηκε κατά λάθος. Ευχαριστώ για την υπενθύμιση.

Anastasios είπε...

Καλά τα γράφει η Δανάη. Απλά εμένα άλλο ποίημα μου ήρθε στο μυαλό για τον κ. Νιόνιο...
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Κωνσταντίνος Καβάφης

despinach. είπε...

Ωχ και πάλι ωχ! Τι άλλο θα ακούσουμε πια...απογοητευτικό για τον Νιόνιο, αν και δεν είναι η πρώτη φορά. Νομίζω ότι μας προσβάλλει κ μας υποβιβάζει πολύ μαστορικά μάλιστα, με όλο το σεβασμό στην ιστορία του. Κατανοώ τώρα μεν την αντίδραση της τραγουδοποιού, αλλά κάπου γίνεται κι εκείνη προσβλητική! Γι αυτό με ξένισε...

Κλυτία είπε...

Χαίρομαι που η παράλειψη ήταν αποτέλεσμα του δαίμονα του internet. Φυσικά και συμβαίνουν αυτά.

Εξήγηση προς αποφυγή παρεξηγήσεων, το αν ταυτιζόμαστε στο ακέραιο με τις απόψεις της Δανάης ή όχι δεν είναι το θέμα. Προσωπικά έχω αντιρρήσεις σε άλλα που έχει εκφράσει.

Η φωνή της όμως πρέπει να προστατευτεί. Μη φτάσουμε να πνίγουμε τις φωνές που δεν έχουμε το θάρρος οι ίδιοι να ορθώσουμε (μεγάλο σχολείο ο ναζισμός). Έτσι θα χαθεί κάθε ελπίδα.

despinach. είπε...

Κλυτία, κανείς δεν έχει πρόθεση να πνίξει καμία φωνή!

Κλυτία είπε...

Βρε,σε εσένα θα το έλεγα;! :-)
Φόβο έκφρασα περισσότερο, γιατί έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας κι αρχίζουν να πληθαίνουν οι "υπάκουες" φωνές μέρα με τη μέρα. (Να 'ταν μόνο ο Σαββόπουλος, καλά θα ήταν. Έχω να "κουρδίζομαι" κι από άλλους.)

Ανώνυμος είπε...

Ηρθε η ώρα να διαλέξουμε, με ποιούς θα πάμε και ποιούς θα αφήσουμε. Τελούμε υπο κατοχή εδώ και πολλά χρόνια, αλλά το μάθαμε πρόσφατα.