Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Formidable




Ευτυχώς, υπάρχει ζωή και μετά τον Μαραβέγια και το απόλυτο κενό της ναρκισσιστικής παράνοιας. Ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα τραγούδια να τα παίξεις με τέρμα τα ηχεία, στο όριο, που δεν σε αναγκάζουν να τρέξεις να κρυφτείς να μην σε πάρουν τα σκάγια της μπούρδας, που σε καλούν να βιώσεις, να κλάψεις, να γελάσεις, να τρανταχτείς, να ξεκουνηθείς, να κλείσεις τα μάτια, να τα ανοίξεις, να θυμηθείς και να ξεχάσεις. Το συγκεκριμένο τραγούδι έρχεται από το Βέλγιο και τον Stromae, και σκύβω με σεβασμό το κεφάλι σε κάθε λέξη του, κάθε εικόνα του, κάθε τετραγωνικό εκατοστό του υγρού πεζοδρομίου, κάθε τρύπα στη βελγική γεωγραφία, Γάνδη, Βρυξέλλες, Οστάνδη, Αμβέρσα, Λιέγη, Μπριζ, Κνόκε, Λέβεν, Άαλστ,  Χενκ, Βέρβικ, Ζάβεντεμ. Και μετά, ξανά και πάλι Γάνδη, να επιστρέφεις, να φεύγεις, και να εξαϋλώνεσαι. Formidable.
ηρ.οικ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: