tag:blogger.com,1999:blog-5852541206319119900.post6749894163629916647..comments2024-02-08T23:39:24.248+02:00Comments on μουσικά προάστια: Μουσική δημιουργία και η επιστράτευση του παρελθόντοςΜουσικά Προάστιαhttp://www.blogger.com/profile/12894297918163460373noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-5852541206319119900.post-51748168438167943282012-06-16T09:03:41.073+02:002012-06-16T09:03:41.073+02:00ΤΕΛΙΚΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΧΑΣΜΑ ΓΕΝΕΩΝ Η ΓΙΑ ΧΑΣΜΑ ΤΡΑΓΟΥΔ...ΤΕΛΙΚΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΧΑΣΜΑ ΓΕΝΕΩΝ Η ΓΙΑ ΧΑΣΜΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ;Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5852541206319119900.post-8114755241053281362012-06-15T19:20:35.799+02:002012-06-15T19:20:35.799+02:00Συγνώμη αλλά δεν καταλαβαίνω την πρωτοτυπία της σκ...Συγνώμη αλλά δεν καταλαβαίνω την πρωτοτυπία της σκέψης, ή δεν την κατάλαβα καλά την ίδια. Εγώ είμαι σαραντάρης. Μεγάλωσα ως έφηβος με τις ξενόφερτες νερόφουσκες της εποχής και πέρασα μουσικά στην κληρονομιά της δεκαετίας του '60 και -κυρίως- του '70 μετά τα 18 μου χρόνια. Θεωρώ πως στην κατεύθυνση αυτή λειτούργησε η παιδαγωγική των ανοιχτών παραθύρων που έπαιζαν Μοσχολιού και Μπιθικώτση κατά τα παιδικά μου χρόνια, αφού η οικογένειά μου δεν ήταν ιδιαίτερα μουσικόφιλη. Ωστόσο, πέρα από την διαχρονική αξία της μουσικής αυτής παράδοσης, κάτι ακόμα -κάπως πιο πεζό- που κάνει τους σημερινούς νέους να στρέφονται εκεί είναι η εξιδανίκευση του παρελθόντος. Η καλλιέργεια μιας μυθολογίας περί ρομαντικών και αθώων εποχών, με ξεκλείδωτες πόρτες και ευγενή αισθήματα. Η εποχή μας, πως να το κάνουμε, στερούνταν -μέχρι πρότινος- παθών. Τα αναζητήσαμε στο παρελθόν. Αργά ή γρήγορα -χωρίς να υπερβούμε οριστικά τις πολιτιστικές αναφορές σ'αυτό- θα φτιάξουμε τις νέες. Γιατί οι καιροί που έρχονται θα είναι πάλι γεμάτοι πάθη.ένας στρατολάτηςhttps://www.blogger.com/profile/18270961601124364359noreply@blogger.com