Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Δυο κουβέντες με (και για) τον Γιάννη Βαρβέρη





Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ ΣΥΖΗΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΗ ΚΑΚΙΣΗ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ:
"...Για τη γλώσσα την ίδια δεν μπορώ να μιλήσω πολύ εγώ, γιατί αισθάνομαι πως βρίσκομαι σε «μία βάρκα που γύρισε μόνη». Δεν έχω καμία πια, πώς να πω, γνώση, συγγένεια, αγάπη, για τον καινούργιο τρόπο έκφρασης, για τη γλώσσα του διαδικτύου και του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Υπερηφάνως το λέω αυτό, και θεωρώ πως είναι μαζί ευτυχία και γήρας. Δεν ξέρω άρα να σου πω για τη γλώσσα σήμερα. Η Ποίηση στον μοναχικό της δρόμο, αυτόν που προσλαμβάνουμε εμείς, έχει μια γλώσσα πάντα, που παλεύει".
-----



Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΚΙΣΗΣ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΡΒΕΡΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ:
"...Είπαμε πολλά για την εξουσία. Περισσότερο δε εναντίον της εμφανίζονται οι περισσότερο περιπεπλεγμένοι μαζί της. Με την εξουσία πάντα θα 'χουμε να κάνουμε, γιατί αλληλο-προτιθέμεθα, ακόμη και όσοι την αρνούνται τελείως. Εκείνο που έχω να πω εγώ είναι πως πρέπει να βρισκόμαστε σε επαγρύπνηση πάντοτε. Τουλάχιστον σε επαγρύπνηση. Σε επαγρύπνηση με αυστηρότητα και με μια διάθεση φυγής σε σχετικά πλαίσια. Γιατί ζώντας μέσα σε μια κοινωνία και φιλοδοξώντας να αποφασίσουμε πως κάποτε θα πεθάνουμε, ζούμε μέσα στην ευτέλεια της φιλοδοξίας του ενδόξως ζην. Σαν να ήμασταν αθάνατοι"...



(ΒΑΚΧΙΚόΝ)
(Γιάννης Βαρβέρης, Σωτήρης Κακίσης. Φωτογραφία Γιώργος Μαρκόπουλος)

3 σχόλια:

BOSKO είπε...

πολύτιμον post!

Μουσικά Προάστια είπε...

Και οι συγκεκριμένοι διάλογοι πολύτιμοι, παρέα με πολύτιμους ποιητές. Χαίρε Αντώνη.

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΜΑΡΙΛΑ , ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ Ο ΡΕΝΟΣ, ΤΙΠΟΤΑ.ΜΟΝΟΠΩΛΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 70 ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΝΤΡΟΠΗ ΚΥΡΙΟΙ .