Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Μιχάλης Γρηγορίου: "Βίος Παράλληλος" (16)



Σαββατο 7/8/2010

H αντιληψη που εχει ενα μικρο παιδι για την πραγματικοτητα διαφερει ριζικα απο την αντιληψη που εχει ενας ενηλικος, γιατι στη συνειδηση του παιδιου δεν εχουν αναπτυχθει ακομα οι καταλληλες συμβολικες αναπαραστασεις που του επιτρεπουν να συσχετιζει και να ερμηνευει τα συμβαντα, να τα αξιολογει και να τα εντασσει σε ενα συστημα υποκειμενικων συνειρμων. Αλλα κι’ η αντιληψη που εχει ενας ακαλλιεργητος και αμαθης ενηλικος για την πραγματικοτητα διαφερει ριζικα απο την αντιληψη που εχει ενας καλλιεργημενος και πληροφορημενος ανθρωπος, για τους ιδιους ακριβως λογους. Ωστοσο, σε οτι αφορα τη δυνατοτητα ληψης αποφασεων για τα κοινα, οι κοινωνιες μας τεινουν να την διαφοροποιουν μονο ως προς την παραμετρο της ηλικιας κι’ οχι  κι’ ως προς την παραμετρο της πληροφορησης και της καλλιεργειας. Απαγορευουν δηλαδη στα μικρα παιδια να ψηφιζουν, αλλα το επιτρεπουν σε αγραμματους ποδοσφαιροφιλους και σε γριες θεουσες. Υποτιθεται δηλαδη πως τα μικρα παιδια “δεν ξερουν ακομα τη ζωη”, ενω την ξερουν ο αγραμματος ποδοσφαιροφιλος κι’ η γρια με το τσεμπερι ! 

Θα μου πεις, σε πιο παληες εποχες, δικαιωμα ψηφου ειχαν μονο οι πλουσιοι κι’ οχι οι φτωχοι, γιατι οι πλουσιοι και κατεχοντες ειχαν κατι να κερδισουν ή να χασουν απο τις αποφασεις που επρεπε να παρθουν, ενω οι φτωχοι δεν ειχαν ουτε να κερδισουν, ουτε να χασουν τιποτα !  Τα ειχαν χασει ολα προ πολλου. Ετσι, η πιο συγχρονη εκδοχη της δημοκρατιας βελτιωσε, υπο μια εννοια, τα πραγματα, δινοντας την δυνατοτητα και στους βλακες κι’ αδαεις να συναποφασιζουν για τα κοινα ! Ωστοσο, η επικινδυνη αυτη “βελτιωση” ειναι μονο φαινομενικη και δεν κινδυνεψε ποτε να αλλοιωσει το τελικο αποτελεσμα των αποφασεων που λαμβανονται. Γιατι, οι βλακες κι’ απληροφορητοι, οντας βλακες και απληροφορητοι, μπορουν να χειραγωγουνται ευκολα απο τους πλουσιους και κατεχοντες, με αποτελεσμα να συναινουν ενεργητικα στις αποφασεις που βολευουν τους πλουσιους και κατεχοντες !

Υπαρχουν βεβαια και περιπτωσεις, οπου οι στατιστικη περιβαλλουσα οσων συναποφασιζουν –μεσα στους οποιους συμπεριλαμβανονται και οι εξυπνοι και οι βλακες- οδηγει σε αποτελεσματα που δεν συμφερουν τους πλουσιους και κατεχοντες. Υπαρχουν επισης κι’ οι περιπτωσεις οπου οι πλουσιοι και κατεχοντες –μεσα στους οποιους περιλαμβανονται επισης και εξυπνοι και βλακες- παρατραβανε το σχοινι και οδηγουνται σε αποφασεις που ξεπερνανε τα ορια ανοχης των φτωχων, οι οποιοι αρχιζουν να αντιδρουν. Ε, σε τετοιες περιπτωσεις - που οφειλονται στις λανθασμενες επιλογες που εχουν επιβαλλει οι πιο βλακες απο τους πλουσιους και κατεχοντες- βασιστηκε το ιδεολογημα κι’ η μυθοποιηση της εννοιας του “λαου”, ως μιας συλλογικης οντοτητας που ξερει “να διεκδικει και να κερδιζει”, η οποια διαφερει απο εκεινη του “οχλου” -υποτιθεται πως “ο λαος ξερει”, ενω “ο οχλος παρασυρεται”- καθως και τα φαινομενα των εξ’ ισου μυθοποιημενων “λαϊκων εξεγερσεων” και των “επαναστασεων”, που τεινουν να αποκαταστησουν την ισορροπια αναμεσα στον αμιγη και στενομυαλο δαρβινισμο των χαζων πλουσιων και στον φυσικο δαρβινισμο του κοινωνικου οικοσυστηματος, που απαιτει δικλιδες εκτονωσης των υπερβολικων εντασεων. Ειναι γνωστο αλλωστε πως οι επικινδυνες συνεπειες τετοιων μυθοποιημενων “επαναστασεων” γρηγορα αποσβενονται, ακριβως επειδη λειτουργει ο φυσικος δαρβινισμος του συστηματος που επιφερει την ισορροπια. Αυτο που επιτυγχανουν τελικα οι επαναστασεις ειναι μια σχετικη αναδιανομη των ρολων, αναμεσα στους κατεχοντες και στους μη κατεχοντες. Κατα τα αλλα, οι βλακες παραμενουν βλακες και οι πλουσιοι παραμενουν πλουσιοι !

Ειναι σαν το ανεκδοτο: Ρωταει το παιδι τον πατερα,“μπαμπα τι σημαινει καπιταλισμος;” κι’ εκεινος του απανταει, “καπιταλισμος παιδι μου ειναι η εκμεταλλευση ανθρωπου απο ανθρωπο”. Και το παιδι ρωταει παλι, “και τι σημαινει κομμουνισμος;” κι’ ο πατερας απανταει, “ακριβως το αντιθετο”.

Μιχάλης Γρηγορίου

Δεν υπάρχουν σχόλια: