Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

Οι ίδιοι και τα ίδια







Περιδιαβαίνω στο facebook και βλέπω χαμογελαστό τον πρύτανη του Παντείου να λέει πόσο του άρεσε η βόλτα με το Chinook. «Η μετάβαση στο Καστελόριζο στο πλαίσιο του συνεδρίου της Εταιρίας Διεθνούς Δικαίου με το ελικόπτερο Σινούκ ήταν μια καταπληκτική εμπειρία». Πού να δείτε καθηγητά μου πόσο καταπληκτική ήταν για μένα, που την πλήρωσα. Σε κοτζάμ συνέδριο στο Καστελόριζο πήγαν οι γνώστες του διεθνούς δικαίου - πού να κουράζονται οι άνθρωποι με το πλοίο της γραμμής; Πήραν λοιπόν άλλος το στρατιωτικό ελικόπτερο κι άλλος την κανονιοφόρο, και πήγαν στο συνέδριό τους. Τα έδωσε λέει ο Αβραμόπουλος - ποιος νοιάζεται για τα 5.000 Ευρώ ανά ώρα κόστος πτήσης των ελικοπτέρων... Πληρώνει ο στρατός! Μεταφορά ακαδημαϊκών σε συνέδριο με στρατιωτικά ελικόπτερα Chinook - απίστευτο κι όμως ελληνικό. CUT




















Ο Σταύρος Θεοδωράκης ανακοίνωσε τους αγαπημένους του υποψήφιους για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Τάσος Γιαννίτσης και Νίκος Αλιβιζάτος, λέει - τον Μπουτάρη δεν τον αναφέρω καν, είναι στάνταρ. Τόσος κόπος λοιπόν - κοτζάμ νέο κόμμα ίδρυσε ο Σταύρος - για να μας σερβιριστούν εκ νέου οι σύμβουλοι του Κώστα Σημίτη; Αλλά έτσι είναι - αν έχεις νέα πρόσωπα και φρέσκιες ιδέες, δεν σε σταματάει τίποτα. Και την ίδια στιγμή, ο επικεφαλής του Ποταμού προτείνει: «Προεδρική εκλογή: Να συζητήσουμε για τα πρόσωπα. Για τις αξίες. Να μην καταφύγουμε πάλι στις μετριότητες και τους συνταξιούχους της πολιτικής». Σωστός! Ποιος είπε ότι κάποιος που έχει διατελέσει τέσσερις φορές υπουργός είναι συνταξιούχος της πολιτικής; Αλλά η αμνησία είναι κι αυτή μέρος της ελληνικής γοητείας. Ποιος θυμάται τους Πανταγιάδες και τους Τσουκάτους του εκσυγχρονισμού; Ποιος άραγε να θυμάται και τις αξίες τους; CUT








Είπα «στάνταρ» και θυμήθηκα το ποδοσφαιρικό Σαββατοκύριακό μου. Ανύπαρκτο πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού με τη Βέροια, ένα μόνο φάουλ (ρεκόρ για βιβλίο Γκίνες) υπέρ του Παναθηναϊκού με τον Πλατανιά, και κομμένες δυο επιθέσεις των πρασίνων - έτοιμα γκολ, με ανύπαρκτα οφσάιντ. Το πιο αστείο όμως είναι η Nova που δεν επιτρέπει στους σπίκερ να σχολιάζουν τις φάσεις. Και βλέπει ο άλλος τρεις παίκτες να καλύπτουν τον Μέντες στο οφσάιντ, και τι να κάνει ο άνθρωπος; Απλά σωπαίνει! Και καλά να είσαι δημοσιογράφος (λείπει κι ο Φίλιππος Συρίγος…). Αλλά πείτε μου εσείς, επιτρέπεται όλος αυτός ο κόσμος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των ελευθεριών, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, όλοι αυτοί οι υπέρμαχοι της χειραφέτησης και της επανάστασης και της αριστεράς, να μην αρθρώνουν ούτε μια λέξη για τα χάλια της ελληνικής διαιτησίας; Ούτε μια λέξη για το διαχρονικό καθεστώς «Μόνο ο Ολυμπιακός. Να κερδάει ο Ολυμπιακός. Τίποτα άλλο. Και το Αιγάλεω. Όλοι οι άλλοι να πάνε να γαμηθούνε»; Πώς θα αλλάξεις τον κόσμο αν δεν μπορείς και δεν θες να αλλάξεις τη μικρο-εξουσία που μετατρέπει την κάθε κοινωνική δραστηριότητα - ακόμα και την ταπεινή μπάλα - σε επίδειξη δύναμης του ισχυρού; CUT







«Σας εξομολογούμαι πριν από δύο χρόνια όταν αναλάμβανα τη θέση του πρωθυπουργού, όλοι με αντιμετώπιζαν ως πρωθυπουργό χώρας αναξιόπιστης έτοιμης να καταρρεύσει, όμως σήμερα με αντιμετωπίζουν ως πρωθυπουργό μιας Ελλάδας που όλοι σέβονται και υπολογίζουν. Αυτό το μεγάλο στοίχημα το κέρδισε ο λαός με τις θυσίες του. Αλλά σε αυτό τον αγώνα να κερδίσουμε το μέλλον μας, έχουμε στήριγμα έναν καλό οιωνό, γιατί στην ένδοξη γη της Μακεδονίας ανακαλύφθηκε ένα μοναδικό μνημείο».

Τι είπε ο πρωθυπουργός της πατρίδας μας; Μισό λεπτό να το ξαναδιαβάσω για να το χωνέψω! Ο αρχαίος τάφος στηρίζει τον αγώνα του Αντώνη Σαμαρά; Καλός οιωνός το μνημείο για την Ελλαδάρα μας και την γκαγκάν κυβέρνησή της; Οι Σφίγγες δείχνουν ότι ο λαός θα κερδίσει το στοίχημα; What the fuck? Ούτε η καφετζού της γειτονιάς μου δεν θα έβγαζε τέτοιο οιωνό, τέτοια μαγική σύνδεση κυβέρνησης και αρχαιολογίας μέσω Αμφίπολης. Αλλά στα σοβαρά τώρα, φαντάζεστε τι θα σούρνανε στην αντιπολίτευση ο Μανδραβέλης, ο Δήμου κι ο Βερέμης αν πετούσε κάποιος από εκεί μια τέτοια κοτσάνα; «Τους ψεκάζουνε! Αριστερός λαϊκισμός! Δημαγωγία!» Όταν όμως μιλάει ο πρωθυπουργός, οι φιλελεύθεροι κι οι ψύχραιμοι σωπαίνουν. Έτσι είναι αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα των καλών οιωνών που όλοι σέβονται και υπολογίζουν. CUT








Μικρό, αλλά σημαντικό: Το ΚΚΕ, λέει, δεν θέλει μονάδα βιοαερίου στο Αλιβέρι. Δεν είμαι τεχνολόγος περιβάλλοντος, αλλά διάολε τι πρόβλημα μπορεί να έχει η πρωτοπορία του εργατικού κινήματος με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας; Θα φέρει, λέει, κουνούπια. Α, δηλαδή, αν τα απόβλητα δεν χρησιμοποιηθούν για το βιοαέριο και μείνουν στους αγρούς, δεν θα φέρουν κουνούπια; Τρέχα γύρευε! Είναι, λέει, ιδιωτική η επένδυση. Και τι θα κάνουμε που ζούμε σε ένα σύστημα και σε μια εποχή όπου το κράτος έχει σταματήσει να επενδύει; Θα σταματήσουμε την ανάπτυξη της επιστήμης, της έρευνας και της τεχνολογίας; Θα πεθάνουμε, περιμένοντας τις δημόσιες επενδύσεις που δεν έρχονται; Αν είσαι μάγκας, πάρε την εξουσία και κοινωνικοποίησε την ιδιωτική επένδυση. Αλλά σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, όταν εσύ ο ίδιος παραπονιέσαι για την έλλειψη παραγωγικής βάσης, είναι λίγο κουφό να εναντιώνεσαι σε ιδιωτικές επενδύσεις μικρής κλίμακας που και οικολογικά ζητήματα λύνουν, και την τοπική κοινωνία ωφελούν, και παραγωγικές δυνατότητες σου ανοίγουν - τις οποίες μπορείς κάλλιστα να εκμεταλλευθείς μόλις έρθεις εσύ στα πράγματα. Και τέλος πάντων, το κομμουνιστικό κίνημα είχε πάντα αδιάρρηκτη σχέση με τις εξελίξεις στην τεχνολογία, τις παρακολουθούσε, τις μελετούσε, εξέταζε τον εν δυνάμει προοδευτικό τους χαρακτήρα, δεν αρνείτο μηχανικά κάθε εξέλιξη λέγοντας αστειότητες για κουνούπια. Η επανάσταση είναι καλή και άγια, αλλά ο κόσμος κάπως πρέπει να ζήσει μέχρι την έλευσή της. Να ποντάρεις στην εξαθλίωσή του λαού - no sir, αυτό δεν είναι μαρξισμός. Όταν όμως η Αριστερά έχει χάσει το επιστημονικό δυναμικό που κάποτε κατέκλυζε τις γραμμές της κι από πρωτοπορία έχει γίνει οπισθοφυλακή, τότε όλα μπορείς να τα περιμένεις. THE END

ηρ.οικ.



1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

έκατσε κάπως βαρύ όλο αυτό μαζί αλλά έτσι είναι τα βαριά φαγητά. και μιλάμε ότι εδώ ο μάγειρας έχει βάλει μες στη σούπα και Βερέμη και Τσουκάτο, και Αβραμόπουλο και δεν συμμαζεύεται. τα καλύτερα υλικά. αν ανοίξω ταβέρνα, Ηρακλή, θα σε έχω υπόψη μου. τον καλύτερο πατσά μας έφτιαξες.
κ.μ